-
1 канау
I сущ.кана́ва, кана́вкаII неперех.урам буенча кана́у казылган — вдоль у́лицы вы́рыта кана́ва
кровото́чить, идти́ (пойти́), течь ( о крови) || кровотече́ниеборын канады — из но́са пошла́ кровь
- канап чыгукул каный — рука́ кровото́чит